De xylofoon is een muziekinstrument, dat bestaan uit een bord met houten staven die op een gespannen koord liggen. Door op de staven van verschillende lengtes te slaan, kan een variëteit aantonen worden geproduceerd. De xylofoon wordt gespeeld met typische stokjes met een dikke kop, die gemaakt kan zijn van hout, kunststof of een ander materiaal. Dit is een vrij simpel instrument, dat onversterkt niet goed te horen is in ensemblespel. Een xylofoon heeft altijd staven die van hout gemaakt zijn; “xylos” is het Griekse woord voor hout. De variant met metalen staven heet een metallofoon of een Glockenspiel.
De geschiedenis van de xylofoon
Waarschijnlijk gaat de geschiedenis van dit instrument al heel lang terug. In middeleeuws Afrika waren er varianten van dit soort slaginstrumenten zoals de verticale marimba, en de balafon, die behalve hout ook gebruik maakt van uitgeholde kalebassen. Pas in de 19e eeuw begon men de xylofoon ook mondjesmaat te gebruiken als instrument binnen de klassieke muziek. Onder andere in het stuk Carnaval des Animaux van Camiel Sant-Saens vinden we een xylofoon terug. Tegenwoordig wordt dit instrument wel gebruikt in de symfonische pop-scene, maar wordt vooral als speelgoed voor kinderen beschouwd.